در قسمت اول مقاله گفتیم که چرا نباید محدوده خاصی را برای نمره تافل خود در نظر بگیریم و آن را نمره خوب بدانیم، هر دانشگاه نمره تافل مشخصی را ملاک پذیرش میداند و بهتر است قبل از شرکت در آزمون، از این نمره اطلاع یافته و تلاش خود را متناسب با آن برنامهریزی کنیم. در این قسمت به بررسی بیشتر طیفهای متفاوت نمره تافل برای اهداف مختلف خواهیم پرداخت.
همانطور که در مقالهی قبلی هم گفتیم، شرکت چندین باره در آزمون تافل برای کسب نمره بالاتر اصلا ضروری نیست. هرچند، در بعضی از دانشگاهها حداقل نمره تافل iBT مورد نظر خود را اعلام نمیکنند و شما باید نمرهای در یک طیف معین شده به دست آورید. در این صورت، باید تلاش کنید تا بالاترین نمره ممکن را کسب کنید.
طیف نمره تافل iBT معمولا به واسطه برنامههای پذیرش شرطی معین میشود. این برنامهها شرایطی ایجاد میکنند تا افرادی که در آزمون تافل خود نمره پایینی کسب کردهاند، باز هم امکان پذیرش در دانشگاه را داشته باشند. اما دانشجویانی که به صورت مشروط پذیرفته میشوند، باید قبل از شروع دوره تحصیلی خود، کلاسهای ESL را بگذرانند.
وقتی صحبت از نمره تافل و پذیرش مشروط به میان میآید، نمره بالاتر به معنی گذراندن کلاسهای ESL کمتر است. اگر نمره تافل شما در پایینترین سطح طیف مشخص شده برای پذیرش مشروط باشد، باید یک سال تمام یا بیشتر را به گذراندن کلاسهای ESL بپردازید. اما اگر بالاترین نمره این طیف را کسب کنید، فقط یک ترم باید به آموختن زبان انگلیسی پرداخته و بعد کلاسهای عادی تحصیلی خود را آغاز کنید. مثلا دانشگاه آیووا (Iowa) طیف نمره تافل مورد قبول خود برای پذیرش مشروط دانشجو را بین ۵۴ تا ۷۰ در نظر گرفته است.
بعضی از دانشگاهها هم طیفی را برای پذیرش کامل دانشجو در نظر میگیرند. این مورد کمتر رایج است و مخصوص دانشگاههایی است که رقابت بر سر ورود به آنها بالا میباشد. مثلا دانشگاه ایلینویز طیف نمره تافل ۱۰۲ تا ۱۱۰ را توصیه میکند و دانشگاههای معتبری مثل هاروارد، پرینستون، استنفورد و غیره، ترجیح میدهند نمره تافل شما از حداقل نمرهای که آنها برای پذیرش دانشجو ملاک قرار میدهند، بالاتر باشد.
همانطور که در مقاله قبلی هم گفته شد، باید در رابطه با نمره تافل مورد قبول دانشگاه مورد نظر خود تحقیق دقیقی انجام دهید و حتما مطمئن شوید اطلاعاتی که به دست میآورید درست، به روز و معتبر باشند. مثلا میتوانید به دفتر پذیرش دانشگاه ایمیل بزنید یا تماس بگیرید تا درستی اطلاعاتی که به دست آوردهاید یا بر روی وبسایت دانشگاه قرار دارد را تایید کنند. یادتان باشد که گاهی نمره تافل مورد قبول برای رشتههای مختلف، متفاوت است. بنابراین بهتر است از دپارتمان مربوط به هر رشته هم تحقیق کنید.
موسسه ETS که آزمونهای تافل را برگزار میکند، سطوحی را برای سنجش نمره تافل در نظر گرفته است. وقتی شما نتیجه آزمون خود را دریافت میکنید یک سند به نام «بازخورد عملکرد» هم همراه آن به شما ارائه میشود، که در آن به طور خلاصه به نقاط ضعف و قوت شما اشاره شده است. این مدرک نمره تافل را به سه سطح مختلف تقسیم میکند: بالا، متوسط، پایین. میتوانید از اطلاعات این سند برای سنجش کلی نمره تافل خود استفاده کنید. نمرات بالا شانس پذیرفته شدن در بهترین دانشگاهها را دارند. نمرات متوسط هم توسط بسیاری از دانشگاههای متوسط پذیرفته میشوند اما نمرات پایین فقط مشمول پذیرش شرطی میشوند. البته میتوانید دوباره با آمادگی بیشتر در آزمون شرکت کرده و خود را در دسته متوسطها یا عالیها قرار دهید.
ما از بررسی سندهای مختلف بازخورد عملکرد، به این نتیجه رسیدیم که نمرات بالای آزمون تافل برای بخش Reading یا Listening بین ۲۲ تا ۳۰، برای بخش Speaking بین ۲۶ تا ۳۰ و برای بخش Writing بین ۲۴ تا ۳۰ است. نمرات متوسط برای بخش اول بین ۱۵ تا ۲۱، بخش دوم بین ۱۸ تا ۲۵ و بخش سوم ۱۷ تا ۲۳ است. و در آخر، نمرات پایین برای بخش اول بین ۰ تا ۱۴، بخش دوم بین ۱۰ تا ۱۷ و بخش سوم ۱ تا ۱۶در نظر گرفته میشود.
گاهی برای برخی از دانشجویانی که تمام شرایط پذیرفته شدن در دانشگاه مورد نظر خود را دارد این سوال به وجود میآید که نمره تافل برای آنها چقدر اهمیت دارد و اصلا در چه طیفی باید قرار بگیرد؟ اگر این دانشجویان یک مقاله قوی و سوابق تحصیلی درخشان داشته باشند و اخیرا تحقیق یا کار کلاسی به زبان انگلیسی انجام داده باشید، پایینترین نمره تافل هم میتواند خوب و قابل قبول در نظر گرفته شود. در واقع اگر نمره تافل شما پایینتر از حداقل باشد اما بقیه موارد تقاضانامهخود را در حد عالی ارائه دهید، بسیاری از دانشگاهها با پذیرش شما موافقت خواهند کرد.
همانطور که در این مقاله دو قسمتی تا به اینجا ملاحظه کردهاید، خوب یا بد بودن نمره تافل به فاکتورهای بسیاری بستگی دارد: دانشگاه مورد نظر، رشتهای که در نظر دارید، کشورتان و موارد دیگر. اما با این حال تعدادی قاعده کلی هم برای سنجش وجود دارد؛ مثلا با نمره ۸۰ یا کمتر نمیتوانید در دانشگاههای آمریکا تحصیل کنید. نمرات ۹۰-۸۰ در طیف متوسط قرار میگیرد و میتوانید برای پذیرش در دانشگاههای بیشتری اقدام کنید. نمره ۱۰۰-۹۰ بسیار عالی در نظر گرفته میشود و در این سطح میتوانید برای اکثر دانشگاهها اقدام کرده و حتی برای استادیاری در دانشگاه درخواست دهید. نمرات بین ۱۱۰-۱۰۰ در بهترین دانشگاههای دنیا پذیرفته میشوند و نمرات ۱۲۰-۱۱۰ هم میتوانند برای دانشگاههای لیگ آیوی درخواست پذیرش دهند. اما به امتیاز آنها در هر بخش هم بستگی دارد.
مثلا فرض کنید دانشگاهی نمره مورد قبول خود را ۱۰۰ اعلام میکند، اما تاکید میکند که باید در بخش Speaking نمره ۲۷ داشته باشید. اگر در بخش Reading نمره ۲۹، بخش Listening نمره ۲۸، در بخش Speaking نمره ۲۶ و بخش Writing نمره ۲۷ کسب کنید، نمره تافل شما ۱۱۰ خواهد بود، اما باید دوباره در آزمون شرکت کنید تا در بخش Speaking نمره ۲۷ کسب کنید. شما چه برنامهریزی برای آزمون تافل خود دارید تا نمره خوبی کسب کنید؟